บทที่ 81

เอไลจาห์ วอห์น

ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับร่างกายที่หนักอึ้ง ราวกับว่าที่นอนได้กลืนกินผมเข้าไปในตอนกลางคืน

ทุกส่วนในร่างกายปวดร้าว ไม่ใช่ความเจ็บปวดทางกาย แต่เป็นความเหนื่อยล้าทางอารมณ์ เปลือกตาที่ยังชื้นแฉะแสบระคาย ดวงตาของผมแผดเผาจากการร้องไห้จนกระทั่งเผลอหลับไป

ผมกะพริบตาสองสามครั้ง ปล่อยให้แสงสลัวขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ