บทที่ 91

ดันเต้ คาสเตลลี

เวลานอกคุกผ่านไปเร็วเหลือเกิน ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้ม ประกาศการมาถึงของยามอัสดง

สายลมทะเลยังคงลูบไล้ใบหน้าของเรา และเสียงคลื่นยังคงขับกล่อมช่วงเวลาแห่งความสงบสุขนั้น... ช่างห่างไกลจากความเป็นจริงของชีวิตในเรือนจำ

“เราควรกลับเข้าไปข้างในกันได้แล้วนะ ที่รัก”

ผมสอดนิ้วประ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ