บทที่ 54 เธอมันทั้งโง่และงี่เง่าที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา

หนึ่งชั่วโมงต่อมา...  หลังจากที่สองสาวเล่นน้ำกันจนเหนื่อย ก็ชวนกันเดินลัดเลาะเส้นทางเล็กในป่า กลับมาบ้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ไปเที่ยวน้ำตกมาเหรอจ๊ะ สาวๆ?” วลีถามยิ้มๆ

“จ้ะแม่! รินกับมะลิแวะเก็บผักกูดมาด้วย” อรินบอกพร้อมกับ ชูผลงานให้มารดาดู

“งั้นเดี๋ยวแม่จะไปซื้อของที่ตลาดนะ จะได้ทำยำผักกูดกินกัน”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ