บทที่ 44

แดนชายแขอบ

ลมเย็นพัดแรงยามค่ำ โหมกระหน่ำผ่านหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีบ้านเรือนกระจัดกระจาย

ทั้งถนน มีเพียงร้านน้ำชาเล็กๆ เพียงแห่งเดียวที่ส่องแสงสีเหลืองอบอุ่นออกมา ทำให้รู้สึกว่ายังมีผู้คนอยู่บ้าง

ที่เรียกว่าแดนชายแขอบนี้ ไม่ใช่พื้นที่ติดต่อระหว่างประเทศหรือเมือง แต่เป็นรอยต่อระหว่างโลกมนุษย์กับโลกปีศ...