บทที่ 67

"ลูกในบ้านไม่รู้จักกาลเทศะ ผู้ใหญ่ลำบากเหลือเกิน" เสิ่นชิงชิวยิ้มแหยๆ แล้วพูดอย่างนุ่มนวลว่า "ไม่ได้พบกันสักพักแล้ว ทักษะของน้องหลิวก็พัฒนาขึ้นมากเลยนะ"

หลิวชิงเกอเชิดคางขึ้น "เพิ่งออกจากการปลีกวิเวกน่ะ"

ตอนที่ลั่วปิงเหออยู่ที่เขาชางชง หลิวชิงเกอเคยพูดว่า "รอดูสิ!" เขาก็ไปปลีกวิเวกฝึกฝนจริงๆ พอออก...