บทที่ 85

กระท่อมไม้ไผ่มีรูอยู่บนหลังคา

เสียงลมพัดผ่านเข้ามา วู่ๆ

เสิ่นชิงชิวนอนหงายมองฟ้า โล่วปิงเหอทับอยู่บนตัวเขา เหมือนลูกสุนัขที่กำลังจูบเลียคอของเขา ไล่ลงมาเรื่อยๆ เขาจ้องมองรูใหญ่บนหลังคาที่เกิดจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ ซึ่งไม่รู้ว่า "โล่วปิงเหอ" คนไหนเป็นคนทำให้เกิดขึ้น ในที่สุดก็ทนเฉยไม่ไหว จึงเอ่ย...