บทที่ 71 71

มุกระวีมองตามันขณะที่ค่อยๆ เข้าไปใกล้ๆ แล้วลูบแผงคอมันเบาๆ “เราเป็นเพื่อนกันนะ” เธอถามไปแล้วก็ต้องสะดุ้ง แต่ไม่ใช่เพราะเสียงคำรามของม้าอาราเบียนแสนปราดเปรียว แต่เป็นคนที่เธอไม่คิดว่าจะเจอตอนนี้

“คุณกลับมาแล้วหรือคะ” เขาบอกว่าจะไปกระทรวง แต่ทำไมตอนนี้เพิ่งบ่ายโมงกว่าเองเขาก็กลับมาแล้ว

“ใช่ ผมไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ