บทที่ 22 Chapter 3 ตัวตายตัวแทน [7]

ผมสะบัดตัวเองเบาๆ เพื่อไล่ความคิดที่กำลังพันกันยุ่งเหยิงไปหมดในหัวออกไป แต่ทันทีที่สะบัด มันก็ทำให้ผมเพิ่งจะพึงสังวรได้ว่าผมหัวแตกอยู่และเลือดก็ยังคงไม่หยุดไหล อย่าบอกนะว่าผมจะมาตายจริงๆ เพราะเดินชนประตูจนหัวแตก ทำไมชีวิตวิญญาณเร่ร่อนของผมมันถึงน่าสมเพชขนาดนี้

“แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่ถามท่านยมบาลเร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ