บทที่ 88 EPILOGUE [3]

ผมกับหมอไปกลับพร้อมกันทุกวันอยู่แล้วเพราะว่าหลังเลิกงานผมจะให้คนขับรถแวะมาส่งที่โรงพยาบาลเพื่อรอเวลาที่หมอเลิกงานแล้วเราถึงจะกลับพร้อมกัน

ซ่า!

น้ำเปล่าอุณหภูมิห้องถูกสาดมาใส่ผมเต็มๆ แต่ทว่าโชคดีที่ด้านหน้าของผมคือตัวของหมอที่ผมแอบคิดว่าหมอน่าจะมีจิตสัมผัสถึงได้รู้ว่าเธอคนนั้นจะคว้าแก้วน้ำบนโต๊...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ