บทที่ 91 ตอนพิเศษ [3]

“หมอ!”

แล้วหัวใจของผมก็ตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อหมอเดินเข้ามา เกือบลืมไปแล้วว่าหมอเองก็อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน แล้วนี่เดินไปล้างแก้วกาแฟที่ไหนมาทำไมเพิ่งกลับมา หรือว่ามาตั้งนานแล้วแต่แอบฟังผมกับเพทายคุยกันอยู่

“เอ่อ คือ...”

“พี่หมอคะ คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้นะคะ...”

“พี่ได้ยินแล้วครับ”

แล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ