บทที่ 48 ต๊าบ

“รักแท้เหรอ”

ชาร์ลส์หัวเราะเยาะ เสียงของเขาเจือไปด้วยความเฉยชาอันเย็นเยียบและเกียจคร้านของคนที่ดื่มมามากเกินไป

เขาแกว่งแก้วในมือ สายตากวาดมองไปทั่วฝูงชน

ในที่สุด สายตาของเขาก็ไปหยุดอยู่ที่ชายสวมแว่นท่าทางภูมิฐานคนหนึ่งซึ่งอยู่อีกฟากของห้อง

“นี่ ซามูเอล จำสมัยก่อนได้ไหม ที่สนามเด็กเล่นน่ะ ใครกันท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ