บทที่ 56 ความทรงจำฝังไว้

ภายในห้องมีเพียงแสงสลัว

มีเพียงโคมไฟหัวเตียงที่ส่องแสงริบหรี่ เผยให้เห็นโครงร่างของร่างไร้ชีวิตบนเตียงผู้ป่วย

คาลิสตาค่อยๆ ปิดประตูหลังเธออย่างแผ่วเบา ตัดขาดทุกสิ่งจากโลกภายนอก

เธอเดินตรงไปยังเตียง เสียงส้นสูงกระทบพื้นขัดมันดังกริ๊กๆ อย่างแผ่วเบาแต่ชัดเจน เสียงนั้นแทรกผ่านความเงียบงันราวกับความตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ