บทที่ 77 การรวมตัวกันในงานเลี้ยง

มือของเธอคว้าเสื้อของเขาไว้อย่างลนลาน ปอยผมปัดผ่านปลายคางของเขา

พวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนแทบจะนับเงาสะท้อนเล็กๆ ในแพขนตาของกันและกันได้

จอห์นมองลงมายังเธอด้วยสายตาอ่อนโยนราวกับน้ำผึ้งอุ่นๆ และแม้แต่วิธีที่เขากอดเอวเธอนั้นก็ยังเต็มไปด้วยความทะนุถนอมอย่างระมัดระวัง

“คัต! เยี่ยมมาก!”

เสียงของผู้กำกับท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ