บทที่ 24 บทที่ 11 รับผิดชอบ (1)

เอเวลค่อมร่างเธอไว้ เธอได้แต่ทำหน้าเอ๋อเพราะตกใจสุดขีด

“ฉันถาม……ตอบเดี๋ยวนี้!” เขาเค้นเสียงดัง มือก็กดข้อแขนเธอลงกับเตียงอย่างแรงซึ่งมันทำให้เธอกลัวยิ่งกว่าเดิมไปอีก

อ๊ายยยยยยย ไอ้บ้าฉันเจ็บนะ

เธอสูดหายใจรวบรวมความกล้าที่มีก่อนจะค่อยเอ่ยออกไป...

“ฉันอะ….เอง แหะๆ” เธอหัวเราะแห้งๆให้เขาทั้งที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ