บทที่ 50 บทที่ 24 เข้าใจผิด (1)

“มาส...”

เธอรั้งแขนตัวเองไว้ มาสเตอร์หยุดเดินหลังจากที่เขาพาเธอเดินมาไกลพอสมควร

หลังจากที่พาเธออกมานอกงานเขาก็เดินจูงมือเธอให้เดินตามไปเรื่อยๆโดยไม่พูดอะไรกับเธอสักคำ มาสเตอร์หยุดเดินตามแรงยื้อของหญิงสาวแล้วหันกลับมามองหน้าเธอที่ยืนหอบเล็กน้อย ทั้งสองสบตากันเนิ่นนานโดยไม่มีใครปริปากพูดอะไรอีกเช่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ