บทที่ 33 ขอบคุณ

บทที่33

ป่านทอทอง

ฉันมองแม่ดาราพ่อชนะพลน้ำตาไหลริน รู้สึกดีใจเหลือเกินที่พวกท่านปลอดภัย ได้แต่ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกอย่างที่ทำให้ท่านทั้งสองกลับมายืนตรงหน้าฉันได้อีกครั้ง

"พ่อชนะพล แม่ดาราคะ ป่านไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ฮึก"

"ป่านไม่ได้ฝันหรอกจ้ะ นี่พ่อกับแม่จริงๆ ขอโทษที่เคยมองหนูไม่ดี ขอโทษที่พูดจาไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ