บทที่ 45

บนเครื่องเล่นเรือไวกิ้ง ทัมซินเกาะแขนโซอี้แน่น พยายามข่มความกลัวของตัวเอง “โซอี้ เธอแน่ใจนะว่าไอ้เครื่องนี่มันจะไม่เหวี่ยงคนหลุดออกไป”

เธอเหลือบมองนักท่องเที่ยวที่กำลังกรีดร้องอยู่ด้านบนด้วยใบหน้าซีดเผือด

เดิมทีเธอตั้งใจจะชวนโซอี้มาเล่นเครื่องนี้ แต่หลังจากไปเล่นชิงช้ายักษ์มาด้วยตัวเอง ขาของเธอก็อ่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ