บทที่ 56 เรียกพี่วีสิ

‘เธอ’ ที่เขาคิดว่าเป็น ‘ยัยทอม’ แอ่นดอกไม้เข้าหานิ้วมือของเขาราวกับถูกสะกด ทั้งเสียงครวญครางที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากบอบบางก็ทำให้เขาต้องลงน้ำหนักนิ้วมือมากขึ้น ลากนิ้วแกร่งเรื่อยลงมาจนถึงปากทางแห่งความสุข ก่อนจะค่อยๆ กดแทรกเข้าไป

ความแนบแน่นหนุบหนับที่ตอดรัดนิ้วแกร่ง เพียงนิ้วเดียวยังแน่นขนาดน...