บทที่ 87 ตำนานที่ไม่ได้ตำไปอีกนาน

ริมฝีปากบอบบางที่อ้าออกจนกว้างก่อนจะอ้าอมเอาความแข็งแกร่งของเขาเข้าไป แม้จะได้เพียงปลายหัว แต่นั่นมันก็ทำให้ยุทธเพียงพอแล้ว เพราะแค่ความนุ่มนิ่มประกบลง ยุทธก็ถึงสวรรค์เรียบร้อยแล้ว

“อูย... เมียจ๋า... โอว... เมียจ๋า... โอว... แม่สาวน้อยของพี่ โอว... ฤดีจ๋า... โอว... โอว... โอว...”

ยุทธครางเสียงต่ำย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ