บทที่ 9 กินสิคะ

“โอว... โอว... ผัวขา... โอว... โอว... ผัวขา...”

“เมียจ๋า... ผัวก็เสียว... โอว... เสียวเหลือเกิน... อูย...”

นกแหงนใบหน้าไปด้านหลัง พร้อมกับสะบัดเรือนผมไปมา ขณะที่ท่อนแขนยังคล้องรอบลำคอของผัวรักแน่น เธอกำลังทนไม่ไหว เพราะอาร์ตจู่โจมเธอจนสะท้านไปทั้งตัว และเมื่อจังหวะฉ่ำชื้นรัวเร็วยิ่งขึ้น นกก็รับรู้ถึงสัญญาณที่กำลังจะมา

อาร์ตรั้งสะโพกของนกขึ้นลงอย่างรุนแรงพร้อมทั้งส่งความยิ่งใหญ่ของเขาเข้าไปอย่างสุดๆ จนได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอดังขึ้น เขาก็ไม่รอช้าที่จะตามติดไปในทันที

“ผัวขา... ผัวขา... ผัวขา... กรี๊ดดดดด...”

“เมียจ๋า... โอว... โอว... โอว...”

ร่างอวบอิ่มสั่นสะท้านจนขนกายลุกชันไปทั้งร่าง เพราะอาการเสร็จสมอย่างรุนแรงมันคือสิ่งที่ปรารถนาอย่างที่สุด หลังจากถูกปลุกเร้าจนแทบทนไม่ได้ เธอกอดรัดรอบลำคอของผัวแน่น

ความเหน็ดเหนื่อยพร้อมร่างกายที่มีเหงื่อชื้นซึมออกมา ทำให้อาร์ตพาเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำด้านข้างของห้องครัว ทั้งที่ความยิ่งใหญ่ที่อ่อนตัวลงนั้นยังค้างอยู่ในโพรงฉ่ำไปด้วยน้ำของเธอและเขาผสมกัน

“พี่อาบน้ำให้นะ”

นกพยักหน้าอย่างเอียงอาย เพราะทุกครั้งที่เสร็จสมหากว่าอาร์ตไม่เหนื่อยจนเกินไปนัก เขาจะโอบอุ้มเธอมาอาบน้ำให้เสมอ นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอรักอาร์ตมากเหลือเกิน สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่จะดูแลหัวใจกันนั้น อาร์ตก็ไม่เคยที่จะละเลย เขาทำให้เธออบอุ่นหัวใจยามอยู่ใกล้กันเสมอ โดยเฉพาะตอนนี้

อาร์ตวางเธอบนเคาน์เตอร์หน้ากระจกก่อนจะถอนสิ่งนั้นออกจากตัวเธอ และเสียงดังผัวะที่เกิดจากน้ำผสมกับน้ำก็ทำให้เธอต้องยิ้มอย่างอายที่สุด เพราะเมื่อความอยากอย่างสุดๆ ผ่านพ้นไป ความอายตามนิสัยก็กลับมาแทนที่

และนี่มันก็เป็นเวลาเช้าที่มองเห็นทุกส่วนของกันและกันอย่างชัดเจน แม้ว่าจะเห็นกันมาแล้วทุกรูขุมขนก็ตาม แต่ไม่ใช่ให้อาร์ตมานั่งจ้องโพรงฉ่ำน้ำของเธอใกล้ๆ ขนาดนี้ โดยเฉพาะที่แดดจากหลังคาโปร่งแสงนั้นสะท้อนลงมาที่ปากถ้ำของเธออย่างพอดิบพอดี

“สวยจัง นกรู้มั้ยว่านกสวยมาก”

เสียงพูดราวละเมอของผัวยิ่งทำให้เธอเขินมากขึ้น ทำยังไงก็ไม่ชินสักที ในยามที่เขาชม เธอก็ยิ่งอาย ในยามที่เขาลูบไล้เธอยิ่งเขิน แต่ในยามที่เขาทำให้เธอร้อน เธอก็กลายร่างเป็นสาวร่านสวาทอย่างฉุดไม่อยู่

“ไม่เบื่อเหรอคะ ดูมาเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้ง”

“ผิดจ้ะ”

“ผิดยังไงคะ เอ่อ... ก็พี่อาร์ต...” ใจเธออยากพูดว่าเขาร่วมรักกับเธอมาจนพลุนไปทั้งตัวแล้ว แต่สิ่งที่อาร์ตพูดออกมากลับทำให้เธอยิ่งเขินอายมากขึ้นไปอีก

“รอบที่ห้าร้อยห้าสิบหกแล้วจ้ะ”

“บ้าอ่ะพี่อาร์ต ใครจะไปนับกัน”

เธอพูดพลางเบียดต้นขาเข้าหากัน เพราะสายตาแสดงความต้องการของผัวรักที่จ้องมองแต่ดอกไม้บานฉ่ำของเธอนั้น มันทำให้เธอเริ่มหายใจติดขัด แต่อาร์ตกลับใช้ฝ่ามือของเขารั้งต้นขาของเธอเอาไว้ พร้อมกับจับยึดให้มันยิ่งอ้าออกรับกับใบหน้าของเขาที่ใกล้เข้ามา

“พี่นี่แหละนับ แต่งงานกันมาแปดเดือนแล้ว พี่นับทุกครั้ง ไม่เชื่อไปดูที่ปฏิทินสิ พี่จดไว้ทุกครั้งว่าวันละกี่รอบ ถ้าวันไหนพี่ไม่อยู่บ้านพี่ก็จะชดเชย และพี่ไม่อยู่สองวันที่แล้ว...”

เสียงตอบแทรกไปด้วยความกระเส่า พร้อมสายตาที่หลุบมองที่ดอกไม้เบ่งบาน ยิ่งทำให้นกต้องกลืนน้ำลายลงคอ อาร์ตกำลังทำให้เธอเสียวแค่จากคำพูดและสายตาของเขา เพราะหากเขานับได้ 500 กว่า แล้วเธอล่ะ ไม่ถึง 1000 ไปแล้วเหรอ

ในเมื่อทุกครั้งที่ทำรัก เธอจะชิงขึ้นสวรรค์ก่อนเขาไปล่วงหน้าทุกครั้ง หากอาร์ตได้ 2 เธออาจได้ถึง 3 หรือ 4 แล้ววันที่อาร์ตไม่อยู่บ้านอีกล่ะ แค่จากเมื่อวานทั้งวันทั้งคืนเธอก็ได้เกือบ 10 รอบ ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียว แล้วมันก็ส่งผลให้โพรงดอกไม้ของเธอบีบรัดเข้าหากันต่อหน้าต่อตาของเขา

หยาดน้ำฉ่ำเยิ้มทั้งจากของเขาและของเธอ พร้อมใจกันหยดไหลออกมาจากปากโพรง และเมื่อเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ เธอก็ต้องแหงนใบหน้าจนศีรษะไปติดกับผนังด้านข้าง

“ดูสิ นกสวยขนาดนี้จะไม่ให้พี่รักพี่หลงได้ยังไง นกจ๋า... พี่อยากอีกแล้ว ขอพี่กินหน่อยนะจ๊ะ พี่อยากกิน... นกหวานที่สุด”

เสียงกระเส่าชิดดอกไม้ทำให้นกแอ่นปากโพรงเข้าปะทะกับริมฝีปากของผัวรักอย่างไม่รู้ตัว รู้เพียงว่าเธออยากได้ไออุ่นจากริมฝีปากนั้นเหลือเกิน

“กินสิคะ พี่อาร์ตขา...”

อะไรไม่รู้บอกให้เธอพูดแบบนั้นออกไป และเธอก็ได้ตามคำขอ เมื่อลิ้นร้อนๆ ของผัวฉกวาบเข้ามาในร่องน้ำอุ่นวาบจนเธอสะดุ้งไปทั้งตัว ดวงตาเบิกกว้างมองศีรษะทุยที่ซุกไซ้อยู่ในดงดอกไม้ของเธอ

“อา... พี่อาร์ตขา... ลึกๆ ค่ะ ลึกๆ ซี้ด... พี่อาร์ตขา... เสียวเหลือเกิน อูย... พี่อาร์ตขา... ลึกอีก ลึกอีก...”

นกแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าเสียงร้องกระเส่านั้นคือเสียงของเธอเอง เมื่อในใจนั้นเอียงอายแต่คำพูดกลับพ่นออกไปตามที่ร่างกายเรียกร้อง

บทก่อนหน้า
บทถัดไป