บทที่ 52 บทที่ 51

บทที่ 51

“แฮก ๆ ๆ ๆ โครม!” กิ่งเพชรที่นั่งเอนหลังอยู่บนเตียงผู้ป่วยหันมองไปทางประตูอย่างตกใจ พีรพิชญ์เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา ก่อนจะเอามือเท้าเข่าหอบเหนื่อยอยู่หน้าประตู

“40 แฮกกก นาที พอดีครับ...” กิ่งเพชรเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะก้มลงไปดูโทรศัพท์ต่อ

“พะ...เพชร” เมื่อเห็นท่าทีเฉยเมยของเธอ เขาก็พุ่งตรงมาน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ