บทที่ 10 ตัวตนที่แท้จริง
เพราะในตอนนี้วงหน้างามเริ่มเปลี่ยนสีไปทีละน้อย จนลามไปถึงลำคอ ดวงตาสุกใสเสมองไปทางอื่น เพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายที่ถูกสามีคุกคามด้วยสายตา
แต่ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น เพราะหญิงสาวยังคงสร้างเสียงหัวเราะ และพูดจ้ออยู่กับชาวบ้านอย่างอารมณ์ดีเช่นเดิม จึงทำให้อาหารมื้อเช้าของวันนี้ ดูมีสีสันมากกว่าที่หลา...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ฮูหยินร้อนสวาท-หานชิน
2. บทที่ 2 ที่ขบขัน
3. บทที่ 3 ค้างแรม
4. บทที่ 4 ขัดใจ
5. บทที่ 5 ไม่รอบคอบ
6. บทที่ 6 ดื่มด่ำ
7. บทที่ 7 มิเคยผ่านบุรุษ
8. บทที่ 8 ไม่ยิ้มให้ข้า
9. บทที่ 9 เด็กดื้อ
10. บทที่ 10 ตัวตนที่แท้จริง
11. บทที่ 11 เจ้าของห้อง
12. บทที่ 12 เดินทางต่อ
13. บทที่ 13 ถนอม
14. บทที่ 14 อับอาย
15. บทที่ 15 อีกครั้ง
16. บทที่ 16 สะท้านไหว
17. บทที่ 17 ต้องการสิ่งใด
18. บทที่ 18 สบสายตา
19. บทที่ 19 ตามคำเรียกร้อง
20. บทที่ 20 ไม่รู้สึกตื่นกลัว
21. บทที่ 21 มิเดือดร้อน
22. บทที่ 22 น้ำแกงปลา
23. บทที่ 23 ร่านรักฮูหยินสาม
24. บทที่ 24 หญิงหม้าย
25. บทที่ 25 หลังต้นท้อ
26. บทที่ 26 ผลสะท้อน
27. บทที่ 27 ปากอุ่นร้อน
ย่อ
ขยาย
