บทที่ 14 อับอาย
“ข้าน้อยต้วนถง คารวะท่านแม่ทัพหวัง หวังฮูหยินขอรับ”
“อี้ชิวคารวะท่านพี่ลู่ฉง องค์หญิง”
หวังลู่ฉงสูดลมหายใจลึก ๆ เพื่อควบคุมอารมณ์กรุ่นโกรธให้สงบลง ก่อนจะหันไปยังแขกที่ไม่รู้เหตุผลของการมาด้วยใบหน้าเรียบตึง
“คุณชายต้วน คุณหนูหลิว เหตุใดจึงมาอยู่ที่นี่ได้เล่า”
แม้จะรู้ความจริงดีอยู่แล้ว แต่หวังลู่...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ฮูหยินร้อนสวาท-หานชิน
2. บทที่ 2 ที่ขบขัน
3. บทที่ 3 ค้างแรม
4. บทที่ 4 ขัดใจ
5. บทที่ 5 ไม่รอบคอบ
6. บทที่ 6 ดื่มด่ำ
7. บทที่ 7 มิเคยผ่านบุรุษ
8. บทที่ 8 ไม่ยิ้มให้ข้า
9. บทที่ 9 เด็กดื้อ
10. บทที่ 10 ตัวตนที่แท้จริง
11. บทที่ 11 เจ้าของห้อง
12. บทที่ 12 เดินทางต่อ
13. บทที่ 13 ถนอม
14. บทที่ 14 อับอาย
15. บทที่ 15 อีกครั้ง
16. บทที่ 16 สะท้านไหว
17. บทที่ 17 ต้องการสิ่งใด
18. บทที่ 18 สบสายตา
19. บทที่ 19 ตามคำเรียกร้อง
20. บทที่ 20 ไม่รู้สึกตื่นกลัว
21. บทที่ 21 มิเดือดร้อน
22. บทที่ 22 น้ำแกงปลา
23. บทที่ 23 ร่านรักฮูหยินสาม
24. บทที่ 24 หญิงหม้าย
25. บทที่ 25 หลังต้นท้อ
26. บทที่ 26 ผลสะท้อน
27. บทที่ 27 ปากอุ่นร้อน
ย่อ
ขยาย
