บทที่ 64 มิอาจเอื้อมรัก บทที่ 8

“ค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ” ต้นเตยยกมือไหว้ก่อนเดินกลับไป เปล่าหรอก...เรื่องที่เธอบอกเลขาหน้าห้องปรเมศวร์เป็นเพียงข้อแก้ตัวเท่านั้น เธอเพียงต้องการนำกระเป๋าเงินที่เขาลืมไว้มาคืน และอยากคืนเขาด้วยตัวเองเพราะเกรงว่าถ้าจะฝากเลขาไว้จะเกิดข้อสงสัยว่าเธอได้ของส่วนตัวจากท่านประธานได้อย่างไร ต้นเตยเก็บกระเป๋าเงินข...