บทที่ 65 มิอาจเอื้อมรัก บทที่ 9

คำพูดนั้นทำให้นักศึกษาสาวนิ่งงัน มือเรียวบางลดลงวางบนตักพร้อมกับหัวใจของเธอเต้นเป็นจังหวะช้าลง ต้นเตยพยายามกลั้นน้ำรื้นที่มันกำลังจะท้นเบ้าตา นี่เธอทำเรื่องบ้าอะไรอยู่...คิดหรือว่าเด็กฝึกงานอย่างเธอจะมีความสำคัญและมันคงเป็นเรื่องน่ารำคาญสำหรับท่านประธานใหญ่แห่งนครานันท์ กรุ๊ป ต้นเตยคิดอย่างปวดใจก่อน...