บทที่ 70 มิอาจเอื้อมรัก บทที่ 14

“ปอคะ...ไหนบอกนิลว่าจะเข้ามาเคลียร์งานแค่แป๊บเดียว นี่มันเกือบชั่วโมงแล้วนะคะ”

เสียงดังแทรกขึ้นมาทำให้การสนทนาของทั้งสองชะงัก และนั่นเองทำให้ต้นเตยเงยหน้าขึ้นและเห็นหญิงสาวร่างเพรียวระหงซึ่งเธอจำได้ว่าเป็นคนเดียวกันที่อยู่กับปรเมศวร์เมื่อวานนี้เข้ามายืนข้างเขาและกอดเกี่ยวแขนต่อหน้าต่อตาโดยไม่สนใจเล...