บทที่ 23 16 แรงกดดัน

ฉันนั่งหายใจฟึดฟัดอยู่ในรถริกกี้ เพราะเป็นปลายฝนต้นหนาวท้องฟ้าตอนห้าโมงกว่าๆ ก็เริ่มมืดแล้ว โคมไฟตามถนนส่องสว่างทั้งสองข้างทาง รถริกกี้แล่นออกห่างเขตมหาลัยเรื่อยๆ

“นี่ นายจะพาฉันไปไหนน่ะ”

ฉันท้วงขึ้นอย่างไม่สบายใจ ไหนว่าจะไปส่งไงแล้วเลี้ยวออกมาตรงถนนสายหลักทำไม!?

“กินข้าว”

คำพูดสั้นๆ หลุดออก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ