บทที่ 39 30 กระวนกระวาย

กว่าจะถึงโรงพยาบาลก็มืดค่ำ ฉันแวะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ที่บ้านก่อนแล้วก็ห่อของกินมาด้วย กลางดึกหิวๆ จะได้ไม่ต้องลงมาซื้อให้เสียเวลา

ก๊อกๆ

“เข้าไปนะ”

ไม่มีเสียงตอบกลับจากคนในห้อง ฉันผลักประตูเข้ามาข้างในเห็นยัยเพนนีกำลังนั่งเพ่งจอโทรศัพท์อยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ ขนาดว่าฉันเข้ามาในห้องแล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ