บทที่ 51 39 ไม่ชัดเจน

“นายไม่จำเป็นต้องมาก็ได้นะ”

ฉันพูดด้วยเสียงที่ประหม่าเล็กน้อยระหว่างอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน มันแปลกๆ น่ะ ทำไมเขาต้องมาป้วนเปี้ยนใกล้ๆ ฉันแบบนี้ด้วย เราสองคนก็ใช่ว่าจะเป็นเพื่อนกันสักหน่อย

“ไม่เป็นไร ฉันว่าง”

ฉันเหลือบมองสายตาเรียบนิ่งของริกกี้และหมอนั่นก็กำลังมองฉันอยู่ ฉันรีบหลุบสายตาลงต่ำทันที ป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ