บทที่ 55 42 รู้สึก...แต่ไม่รู้ตัว

โรงพยาบาล

เค้กเพิ่งไลน์มาบอกว่าวันนี้อาจารย์เลิกคลาสเร็ว ฉันเพิ่งตื่นจากการนอนเฝ้าไข้เพนนีเลื่อนดูโทรศัพท์พร้อมกับหาวอย่างขี้เกียจ ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องรีบกลับไปแต่งตัวที่บ้าน

เพนนีตื่นแล้ว ยัยนั่นเหม่อมองไปทางหน้าต่างเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อวานเพราะมีอาโยกับพ่ออยู่ด้วยฉันเลยไม่ได้พูดอะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ