บทที่ 58 45 บางเบา

“เธอเป็นของฉันคนเดียว จำไว้!”

คำประกาศของริกกี้เหมือนใบมีดบาดลึกลงในหัวใจ ฉันกัดฟันแน่นด้วยความรู้สึกต่อต้าน ต้องใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งถึงสามารถร้อยเรียงความคิดในหัวออกมาได้

“พอเถอะนะ เลิกทำแบบนี้สักที”

ฉันดิ้นขลุกขลักในวงแขนของริกกี้แต่ทำแบบนั้นเขายิ่งกระชับอ้อมกอดแน่น

“ทำไมจะทำไม่ได้”

“ถึงน...