บทที่ 60 47 ไฟท์บังคับ

ริกกี้จูงมือฉันมาที่รถโดยไม่ได้บอกว่าจะพาไปไหน แต่ดูแล้วน่าจะเป็นอะไรที่สำคัญมากกว่ากินข้าว

“วันนี้นายมีเรียนเหรอ ไม่เห็นบอกบ้างเลย” ฉันเอ่ยขึ้นอย่างอดไม่ได้ ชุดนักศึกษาที่เขาสวมบอกให้รู้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจมาเพื่อรับฉันเหมือนทุกวัน

“ลืมชาร์จแบตโทรศัพท์” เขาบอกด้วยน้ำเสียงปกติก่อนสตาร์ทเครื่องแล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ