บทที่ 62 49 เพื่อนเก่า

“ท้องก็ไม่เป็นไร”

คำพูดประโยคนั้นดังก้องอยู่ในหัวไม่ยอมหยุด ฉันมองใบหน้าไม่ทุกข์ร้อนใดๆ ของริกกี้อย่างงงงัน นั่นเขาพูดลอยๆ หรือแสดงความรับผิดชอบ?

“ไม่เอาด้วยหรอก หมดอนาคตกันพอดี”

ฉันคิดจะลงจากตัวริกกี้เพราะรู้สึกอยู่บนนี้มันแปลกๆ แต่หมอนั่นก็ล็อกแขนกับกอดเอวฉันเอาไว้ไม่ให้ขยับไปไหน

“ท้องแล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ