บทที่ 4 🔥 ลงทัณฑ์ EP : 3 ได้ความบริสุทธิ์ NC ++

บทที่ 3

ด้วยความกล้าๆกลัวๆ เธอยืนนิ่งอยู่หน้ากระจกพักใหญ่เหมือนกับว่าประตูห้องน้ำถูกเปิดเข้ามาพัดชาจึงรีบเดินไปใกล้ๆ ประตู

ยังไม่ทันที่เธอจะได้คว้าจับลูกบิดประตูเขาเปิดเข้ามาพรวดพราดใบหน้าที่จ้องมองมาด้วยความน่ากลัว

"ขอโทษค่ะ....ฉันกำลังจะ..."

สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองพัดชาที่สวมเพียงผ้าขนหนูนุ่งกระโจมอกยังไม่ทันจะพูดจบประโยคร่างกายของเธอนั้นถูกดึงออกจากห้องน้ำแล้วเหวี่ยงลงที่เตียง

"หน้าที่ของเธอคืออะไร...เธอมาขัดดอกไม่ใช่เหรอทำไมถึงยังลีลา ฉันไม่ได้มีเวลามารอเธอเล่นตัวอยู่หรอกนะ" พัดชาทำอะไรไม่ถูกซึ่งเธอไม่เคยมีอะไรกับใครและไม่รู้ว่าต้องเริ่มยังไงในใจที่เต็มไปด้วยความกลัวผวาหลังจากที่เธอถูกโยนลงเตียงมือนั้นรีบคว้าปิดผ้าขนหนูตรงช่วงส่วนนั้นเอาไว้

"ปิดทำไมเอาผ้าขนหนูออก" เขาสั่งให้เธอเอาผ้าขนหนูออกจากตัวซึ่งพัดชาส่ายหน้าไปมาไม่ยอมทำตามคำสั่งของเขาในสิ่งที่เขาต้องการ

ชามาร์ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองและถอดเสื้อเชิ้ตนั้นเขวี้ยงลงด้านข้าง ความต้องการและความใคร่ของเขายิ่งมองร่างกายสวยงามอยู่บนเตียงเปรียบดั่งเหยื่ออันใหญ่ที่เขานั้นจะขย้ำ เข็มขัดถูกกระชากออกจากเอวเพียงไม่นานกางเกงด้านนอกและด้านในถอดออกจนเหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า

ใบหน้าน้อยส่ายไปมาเธอมองจ้องคนตัวโตที่มีแท่งเอ็นร้อนนั้นชูชันอยู่ตรงหน้าซึ่งมันทั้งใหญ่และยาวจนน่ากลัว

"ฉันยังไม่พร้อมเลยขอโทษนะคะ" พัดชารีบรวบจับผ้าขนหนูของตัวเองและจะลุกขึ้นจากเตียงแต่ทันใดนั้นเข็มขัดในมือของเขาฟาดลงที่แผ่นหลังของเธอ

"เฟี๊ยด! โอ๊ย" ด้วยความที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเข็มขัดอันยาวฟาดลงจนเกิดรอยแดงร่างบางสะดุ้งล้มตัวนอนลงเตียงทันที

"เธอคิดว่าการที่เธอเข้ามาในนี้แล้วเธอจะออกไปได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ ถ้าฉันยังไม่เสร็จ! เธอเป็นคนของฉันมาไถ่ดอกโดยการเอาตัวเข้ามาแลก เธอก็ต้องอดทนและทำทุกอย่างให้ฉันพอใจ" คนตัวโตเดินขยับเข้าไปใกล้ๆ คว้าบีบปลายคางของเธอด้วยมือหนาและยิ่งทำแรงขึ้นใบหน้าน้อยแววตาแดงก่ำหลั่งไหลน้ำตาออกมาด้วยความเจ็บปวด

"ขอร้องปล่อยพัดชาไปเถอะนะ" มือน้อยทั้งสองข้างพนมไหว้สะอึกสะอื้นกลัวในการกระทำของเขาอยากออกไปจากห้องนี้อยากหลุดพ้นไปจากตรงนี้ซึ่งเธอก็รู้ว่ามันไม่สามารถเป็นไปได้

ลำตัวเล็กถูกผลักให้นอนราบลงไปกับเตียงมือที่พนมไหว้อยู่นั้นถูกจับข้อมือและกดลงคนตัวโตที่ขึ้นคร่อมบนเรือนร่างของเธอซุกไซ้ใบหน้าเข้าซอกคอทั้งซ้ายและขวา ดูดดื่มผิวบางขาวอมชมพูกลายเป็นรอยม่วงเป็นจุดๆ ตามซอกคอ

ผ้าขนหนูปกปิดร่างกายถูกกระชากออกแล้วเหวี่ยงมันลงที่พื้นร่างบางที่เสียดสีกับเขาโดยไร้เสื้อผ้าปกคลุมยิ่งทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มคลุ้มคลั่ง

"โอ๊ยฮื่อๆ อย่าทำอะไรพัดชาเลยขอร้อง" ยิ่งขอร้องก็เหมือนว่ายิ่งพูดให้เขากระทำในสายตาของชามาร์ที่มองเธอร้องไห้ เขาไม่ได้สงสารยิ่งสะใจในการกระทำตัวเอง

มือหนาทั้งสองข้างกุมเนินนมทั้งซ้ายและขวาบีบเคล้นขยำก่อนที่จะก้มใบหน้านั้นลงไปโดยใช้ลิ้นและดูดแรงๆ

ปากอันร้อนผ่าวสัมผัสหัวนมอวบอิ่มสีชมพูจนเกิดรอยแดงด้วยแรงดูดและกัดขบฟันลงจนร่างกายน้อยนั้นสะดุ้ง

มือทั้งสองข้างพยายามทุบตีช่วงไหล่ของเขาให้ออกจากร่างกายตัวเองแต่ไม่สำเร็จยิ่งดิ้นเขายิ่งทับแรง

"ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยด้วย ฮื่อๆ โอ๊ย" คนตัวโตแทรกกายลงไประหว่างขาของเธอ ขาใหญ่ดันต้นขาให้เรียวขาของเธอนั้นอ้าออกโหนกนูนของทั้งสองคนกระทบกันเสียดสีกันไปมาแท่งเอ็นร้อนสัมผัสกับโหนกนูนในขณะที่ข้างบนนั้นกำลังเล่นกับเนินนมทั้งสองเต้า

"ปล่อยฉัน" พัดชาดิ้นจนสุดแรงคงหมดหนทางที่เธอจะหลุดพ้นและออกจากช่วงเวลานี้ไปได้ มือน้อยที่พยายามขัดขืนปล่อยลง เขาจึงร่วมจับและกดไว้ที่เหนือหัวของเธอทั้งสองมือใบหน้าหนาซุกไซ้ดื่มด่ำนมทั้งสองข้างฟัดเหวี่ยงด้วยความสะใจกัดฟันลงเม้มขบผิวบางไปทั่วเรือนร่างจนกระทั่งถึงหน้าท้อง

คนตัวโตเลื่อนต่ำลงจนถึงเนินนูนด้านล่างมือหนาจับเนินนูนนั้นอ้าออกเผยให้เห็นยอดตูมสีชมพูอ่อนที่สวยงามไร้รอยดำเหมือนดั่งว่ายังไม่เคยถูกใช้งานมาจริงๆ

"ปล่อยฉันได้ไหม" พัดชายังมีหวังที่จะให้เขาปล่อยตัวเองซึ่งคงยากเหมือนกับก้อนเนื้อที่อยู่ในปากของเสือไม่มีเสือที่ไหนคลายออกมาด้วยความที่กำลังหิว

สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองเฉิดฉายด้วยรอยยิ้มดั่งผู้ชนะเพียงไม่นานใบหน้าก้มต่ำลงจนถึงเนินนูน ปากอันร้อนผ่าวสัมผัสไปยังผิวของเนินนูนและกัดขบฟันลงลงไปด้านข้างก่อนที่จะถึงเม็ดขาวอมชมพู ลิ้นหยาบดันเลียตวัดไปมา

"อะอื้มฮึ๊ก...พอ" คนตัวเล็กส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตาเสียงร้องครวญครางปะปนกับเสียงสะอื้นพยายามพี่จะไม่มีอารมณ์โต้ตอบกับเขาแต่เอวน้อยส่ายไปมาตามลิ้นไม่หยุด

"โอ๊ย...ฉันเจ็บ" เขารับรู้ถึงความบริสุทธิ์จริงๆ เมื่อส่งนิ้วเข้าไปในช่องแคบทั้งสองนิ้วสัมผัสถึงการฉีกขาดมีเยื่อบางอยู่ด้านใน ชามาร์ลุกขึ้นจ้องมองนิ้วของตัวเองมีคราบเลือดติดออกมาด้วยผู้หญิงคนนี้ยังบริสุทธิ์

"ขอร้องพอได้ไหม" ใบหน้าน้อยจ้องมองด้วยความอ้อนวอนคนตัวโตที่นั่งคุกเข่าอยู่ในระหว่างขาของเธอ

"เสือที่มันกินเนื้อเข้าไปไว้ในปากมันคายออกมาหรือเปล่าล่ะ? ซึ่งเธออยู่ในสถานะเหยื่อฉันเป็นเสือมันหยุดไม่ได้" มือหนาจับแท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่และยาวชักเข้าออก สัมผัสไปยังเนื้อนูนและจุดเสียว

"ไม่!!" พัดชายังคงดิ้นซึ่งเธอไม่ได้เล่นตัวแต่เธอไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

"อยู่เฉยๆ" น้ำเสียงเข้มเอ่ยสั่งให้เธอนอนนิ่งๆ ปลายหัวของแท่งเอ็นร้อนเงี่ยงอันใหญ่ค่อยๆ ยัดเข้าช่องแคบ

"โอ๊ย! ไม่เอาแล้วฮื่อๆ" มือน้อยของพัดชาพยายามผลักหน้าท้องของเขาออกแท่งเอ็นร้อนที่จ่อเข้าไปเพียงครึ่งลำทำให้เธอนั้นเจ็บจนเหมือนร่างกายจะแตกสลาย มือน้อยทั้งสองข้างถูกจับไว้บนหน้าท้องร่างบางได้เพียงแต่มองคนตัวโตและยอมรับความเจ็บปวด

"เข้ายากกันวะ" น้ำหล่อลื่นที่มีของพัดชานั้นไม่มากพอโดยที่แท่งเอ็นร้อนอันใหญ่และยาวดันเข้าไม่สุด เขาเริ่มเจ็บปลายหัวจึงดึงแท่งเอ็นร้อนนั้นออก

เมื่อเขาดึงแท่งเอ็นร้อนออกจากช่องแคบความโล่งนั้นเกิดขึ้นต่อให้เจ็บ มันก็ไม่เจ็บเท่ากับตอนที่เขาคาแท่งเอ็นร้อนเอาไว้ คิดว่าการที่หยุดกระทำจะหยุดในความต้องการของเขาแต่เปล่า เขาเดินไปหยิบเจลหล่อลื่นที่อยู่หัวเตียงนั้นมาใช้

เมื่อชโลมเจลหล่อลื่นใส่แท่งเอ็นของตัวเองจึงกลับมานั่งที่เดิมจับขาของเธอถ่างออกดันขึ้นจนเนินนูนและช่องแคบโผล่ เขาจึงสามารถยัดแท่งเอ็นร้อนเข้าได้อย่างถนัดในครั้งนี้มันเข้าไปจนมิดด้าม

"ฮื่อๆ โอ๊ย" พัดชาร้องจนสุดเสียงร่างกายสะดุ้งเมื่อแท่งเอ็นร้อนกระแทกเข้าไปจนสุดมือน้อยยกผวาจับแขนของเขา

"ซี๊ดส์ ผู้หญิงบริสุทธิ์มันดีอย่างนี้นี่เอง" ชามาร์ใบหน้าเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อถึงแม้ว่าจะยากลำบากแต่เขาพยายามจดมันสำเร็จและรู้สึกดีจนระบายออกมาเป็นคำพูด

ส่วนคนที่ถูกกระทำนั้นสะอื้นหันหน้าหนีกัดฟันเข้าหากัน

"ทำไมเกลียดกูเหรอ! ความเกลียดนี้มันยังมีอีกนะ จนกว่าเธอจะหาเงินมาใช้หนี้ฉันได้" เงินสี่ล้านซึ่งไม่ได้หาได้ง่ายๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจจะไม่ยากเพราะว่าสถานะพ่อกับแม่ของเธอนั้นมีแต่หลังจากที่ติดการพนันและเลิกลากันไปเรื่องการเงินก็กลายเป็นติดขัดส่วนบ้านที่พัดชาหวังว่าจะขายแล้วเอามาใช้หนี้เขาถูกแม่ของเธอเอาไปจำนำเล่นการพนันตั้งแต่ตอนไหนเราไม่รู้

"อึกฮื่อๆ" เขาจับมือของเธอทั้งสองข้างกดลงน้อมลำตัวไปข้างหน้า จูบปากในขณะที่ดึงแท่งเอ็นร้อนออกแล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่ เขาผ่อนคลายความเจ็บของตัวเองไม่ใช่เธอยิ่งช่องสวาทตอดรัดแน่นแท่งเอ็นร้อนของเขาก็เจ็บไปด้วย ลิ้นหยาบกวาดเข้าโพรงปากน้อยดูดดื่มริมฝีปากบดขยี้จนเกิดรอยแดง

ใบหน้าซุกไซ้เข้ายังเต้านมดูดสลับทั้งซ้ายและขวาจนด้านล่างเริ่มเข้าที่เขาจึงโน้มตัวกลับจับเอวของเธอเอาไว้กระแทกแท่งเอ็นร้อนแรงๆ

"อ๊ะๆๆ โอ๊ย"

"ซี๊ดส์ สะใจจริงๆ สมกับเงินที่เสียไป" เขามองหน้าของเธอที่มีแต่น้ำตายิ่งสะใจและกระแทกเอวของตัวเองจนร่างบางเด้งขึ้นตามแรงของเขา

เป็นครั้งแรกที่ชามาร์สัมผัสกับความบริสุทธิ์และทำให้เขารู้สึกดีมาก! มันรัดแน่นจนเขาอยากปลดปล่อย

"โอ้ว" มือหนาบดขยี้หัวแม่มือตรงปลายเม็ดที่เต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นและเจลผสมกันฟาดฝ่ามือลงบนโหนกนูนจนเกิดรอยแดงกระแทกเข้าออกสุดกำลัง

"เจ็บฮื่อๆ พะพอ" ความเจ็บปวดของพัดชาไม่มีความเสียวแทรกอยู่เลย เขากระทำรุนแรงโดยที่ไม่สนใจในความเจ็บปวดของเธอแม้แต่นิดเดียวหลังจากที่เขาทำอยู่นาน สิ่งที่อัดอั้นนั้นก็ถูกปล่อยเข้าไปในช่องสวาท

"อ๊าส์~เสียวสุดยอดเลยว่ะ"

มาแล้วค่ะไรท์คนสวยมาแล้วฮ่าๆ ใครชอบหน่วงๆ หน่วงยันมดลูกมาทางนี้เลยค่ะนิยายอัพฟรีจนจบนะคะ ใครที่มาแล้วฝากกดใจ! (ช่วยไรท์ดันนิยายต่ายอันดับใหม่มาแรง) กดเพิ่มเข้าชั้นเอาไว้เพื่อที่จะได้ไม่พลาดนิยายในตอนต่อไป!