บทที่ 26 เชลยปรารถนา บทที่ 12

“คุณอินทร์....ฮึก...” ละเมอเพ้อหาถึงชื่อเขา คนใจร้ายที่หล่อนไม่อยากจะคิดถึงอีกต่อไปหากแต่จิตใต้สำนึกกับร่ำร้องหาชายหนุ่มไม่หยุด

หมับ!

ก่อนร่างของฉัตรชยาจะล้มลงไปกองกับพื้น ร่างสูงที่วิ่งฝ่าสายฝนออกมาก็เข้ามารับไว้ได้ทัน สีหน้าและแววตาแสดงถึงความเป็นห่วงชัดเจน

ฉัตรชยาฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในโรงพยาบาลห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ