บทที่ 71 พันธะร้าย บทที่ 4

“แต่ผมกลับมองว่า คุณน่าจะคิดก่อนให้คำตอบผมนะ เพราะเศรษฐกิจแบบนี้ คงไม่มีใครอยากเช่าพื้นที่เพื่อลงทุนทำอะไรมากนักหรอก ผมอาจเป็นเหยื่อรายแรกของคุณด้วยซ้ำ”

“ฉันไม่ได้เดือดร้อนอะไร ลำพังที่ดินมรดกของพ่อแม่ ฉันก็อยู่ได้ตลอดชาติแบบสบาย ๆ”

ชายหนุ่ม หยักยิ้มเบาๆ ทั้งปลายคิ้วที่ขมวดมุ่นนิดหนึ่ง อดคิดไม่ได้...