บทที่ 41 ไม่ยอมพ่ายแพ้

เสียงระฆังเตือนภัยดังสะท้อนทั่วชายแดนในยามเช้ามืด ฟ้าทางทิศตะวันออกยังไม่ทันเปลี่ยนสีจากหมอกขาวเป็นแสงทองดี เสียงกลองศึกกลับดังขึ้นก่อนแสงแรกของวันเสียอีก

มู่หลินสะดุ้งตื่นจากเตียงไม้ ดึงผ้าคลุมไหล่มาแนบตัว ก่อนรีบผลักบานประตูออกไป

“เกิดอะไรขึ้น!” ทหารเวรที่วิ่งผ่านหน้ากระท่อมตะโกนตอบโดยไม่หยุดฝีเท้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ