บทที่ 77 นี่คือบ้านของข้าหรือ

เว่ยจื้อโหยวเร่งฝีเท้าม้าให้เร็วขึ้น นางเหมือนจะลืมอะไรสักอย่างแต่ยังคิดไม่ออกว่าลืมอะไร ในเมื่อคิดไม่ออกเว่ยจื้อโหยวก็ได้แต่ปล่อยผ่านไป ระยะทางจากเมืองหลวงถึงหมู่บ้านต้าลี่นั้นนับว่าห่างกันไกลมาก

เว่ยจื้อโหยวเดินทางด้วยความเร่งรีบ และภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ว่าเหมือนลืมอะไรไปสักอย่าง แต่ไม่...