บทที่ 22 สิ่งเดียวที่อยู่ในใจ

เมื่อเหตุการณ์สงบทุกคนแยกย้ายกันไป เวธัสหันมองหญิงสาวเห็นน้ำตาเอ่อคลอ อยากปลอบแต่ในตอนนี้เขารู้สึกว่าตนเองยังไม่สามารถเข้าใกล้ได้ เพราะคุณวิไลวรรณดีกับเขามากจนเปรียบเสมือนแม่อีกคน การยอมรับความจริงว่าคุณพิมลตราคือภรรยาอีกคน ที่ทำให้ครอบครัวนี้ร้าวฉานมันค่อนข้างยากนัก

“ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหม”ชายหนุ่ม...