บทที่ 60 ส่วนลึกในหัวใจ

มาถึงรถร่างบางนั่งเบาะหลังคู่เจ้านาย ดวงตาเริ่มแดงก่ำพอไม่ได้พูดคุยเหมือนเก่าก่อน ในใจมันโหวงๆ ชอบกล ร่างกายดั่งไร้จิตวิญญาณแค่ทำตามสมองสั่งการเท่านั้น รถเคลื่อนผ่านถนนเส้นหลักมาเรื่อยๆ พลอยภัทรายังคงนิ่งเงียบและสับสนต่อความรู้สึกตนเอง หลากหลายคำถามมากมายที่อยากเอื้อนเอ่ยแต่ไม่สามารถทำได้ จึงอดทนเก็...