บทที่ 92 บ่วงกรรม

เวธัสข่มกลั้นอารมณ์สาวเท้าออกมายืนนอกห้อง ลมหายใจหนักถูกระบายออกมา แววตาสับสนเขาทำถูกแล้วต่อให้มีบุญคุณต่อกันนานนับสิบปีก็ยังไม่เทียบชีวิตครอบครัวเขาได้เลย

พลอยภัทราจ้องมองภาพชายที่รักกำลังหม่นหมอง เธอเข้าใจดีในความรู้สึกของเขา เวลานี้คงไม่มีอะไรช่วยเยียวยาได้นอกจากกาลเวลา ร่างบางสาวเท้าไปหาแล้วยิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ