บทที่ 28 บทที่ 27 ป๊า

ช่วงเย็น...

รดาบิดตัวไปมาด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้าร่างกาย 2 สัปดาห์ที่ผ่านมาเธอร่วมกิจกรรมรับน้องแทบทุกวัน บางครั้งปลุกเรียกให้พวกเธอตื่นตั้งแต่ตี 4 บอกตามตรงว่าร่างกายปรับสภาพไม่ไหว พอได้นอนพักผ่อนทีหนึ่งก็หลับเป็นตาย

"อื้อ"

เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นก่อนจะชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าของชานนท์กำลังจ้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ