121

แสงอรุณเพิ่งจะเริ่มทอประกายเหนือแนวต้นไม้ ทาบทาท้องฟ้าให้เป็นเฉดสีพาสเทลอ่อนๆ ทั้งสีชมพูระเรื่อและสีทอง ตอนที่ฉันก้าวออกมาพร้อมกับกาแฟในมือ สวนยังคงนิ่งสงบ อาบไล้ด้วยความเงียบสงัดอันเป็นเอกลักษณ์ซึ่งมีอยู่เพียงยามรุ่งสาง ทุกสิ่งรอบตัวฉันดูสงบสุข ราวกับโลกทั้งใบกำลังสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างพึงพอใจ ฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ