เก้าสิบเจ็ด

ฉันรู้สึกประหม่านิดหน่อยที่เขาเอาแต่จ้องมองฉันไม่วางตา เอเบลเป็นสุภาพบุรุษที่ดูดีมาก และมันก็ยากที่จะไม่รู้สึกเกร็งเวลาอยู่ใกล้เขา ฉันคิดมาตลอดว่าเขาเป็นคนที่ทำให้ประทับใจได้ยาก

“เป็นยังไงบ้างครับ” เขาถามอีกครั้ง พลางยิ้มช้าๆ สายตาของเขาจับจ้องมาที่ฉันราวกับว่าฉันจะหายตัวไปหากเขากะพริบตา

“ฉันสบายดีค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ