เกลียดตัวเองเพราะรักเธอ

ผมนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงราวหนึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ ตอนที่แอนนี่เริ่มละเมอพึมพำออกมา ผมครางอย่างเหนื่อยหน่ายพลางพลิกตัวไปจ้องมองเธอซึ่งอยู่อีกฟากของห้อง ผมเพ่งมองเธอ พยายามจะจับใจความว่าเธอกำลังพูดอะไร เธอขยับตัวบนเตียงก่อนจะสะบัดผ้าห่มออกจากร่าง ผมครางออกมาอีกครั้งเมื่อมือของเธอเริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายของตัวเองอีกแล้ว ฉิบหาย! ไม่เอาน่า ไม่ใช่แบบนี้อีกแล้วนะ ผมทนดูภาพนี้อีกไม่ไหวแล้ว ผมพลิกตัวกลับมานอนหันหลังให้เธอก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง เธอกำลังจะทำให้ผมเป็นบ้า ผมหลับตาลง พยายามจะไม่สนใจเสียงครางของเธอที่ดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ พระแม่เจ้า!

“เจอรัลด์!”

เวรเอ๊ย! ผมสะบัดผ้าห่มออก ตั้งใจว่าจะเข้าไปขังตัวเองในห้องน้ำแล้วเปิดน้ำให้ดังกลบเสียงครางของเธอ ระหว่างทางไปห้องน้ำ เธอก็ร้องลั่นขึ้นมา ตามด้วยเสียงตุบเบาๆ ที่ทำให้ผมต้องหันขวับ แอนนี่นอนอยู่บนพื้น พยายามจะลุกขึ้นยืน ทุกครั้งที่เธอพยายามจะพยุงตัวขึ้น เธอก็จะล้มกลับลงไปบนพื้นแล้วหัวเราะออกมา ผมครางเมื่อตระหนักได้ว่าผมคงต้องอุ้มเธอกลับไปนอนบนเตียง ผมเดินเข้าไปหาเธออย่างลังเล ก้มตัวลงแล้วช้อนร่างเธอขึ้นจากพื้น ผมวางเธอลงบนเตียงอย่างรวดเร็วก่อนจะหันหลังกลับ แต่เธอก็คว้าแขนผมไว้แล้วดึงผมลงไปบนเตียง

“เจอร์รี่?” เธอถามเสียงอู้อี้

ผมถอนหายใจก่อนจะหันกลับไปหาเธอ “ว่าไง แอนนี่?”

“ฉัน...ไม่สบายตัวเลย” เธอพึมพำ

“ผมรู้ บานานนี่” ผมบอกเธอเบาๆ พลางปัดผมออกจากใบหน้าให้เธอ “นอนซะนะ พอตื่นขึ้นมาแล้วเธอจะรู้สึกดีขึ้น ผมสัญญา”

เธอเงยหน้าขึ้นสบตาผม และผมมองเห็นได้ว่าเธอกำลังพยายามอย่างหนักที่จะเพ่งมองใบหน้าของผม “เจอร์รี่?”

“ครับ แอนนี่?” ผมตอบอย่างอดทน

“ฉันกลัว” เธอกระซิบ

ผมจัดท่าให้เธอนอนลงข้างๆ โดยมีแขนของผมโอบรอบไหล่เธอไว้ “นอนเถอะนะ ที่รัก ผมจะคอยเฝ้าเธอเอง ผมสัญญาว่าจะปกป้องเธอ”

เธอซุกหน้าเข้ากับอกของผม “โอเค”

ผมสบถเบาๆ ผมรู้ตั้งแต่นาทีแรกที่เห็นเธอในบาร์แล้วว่าคืนนี้จะต้องเป็นคืนที่ยาวนาน แอนนี่ไม่เคยดื่มเลยแม้แต่น้อย ไม่เคยเลยแม้แต่ตอนที่พ่อแม่ของเรายื่นแก้วให้ เธอจะยอมรับแค่ไวน์คูลเลอร์จากผมเท่านั้น เพราะเธอไว้ใจว่าผมจะดูแลให้เธอปลอดภัย ถึงแม้ผมจะไม่ได้เจอแอนนี่มาหลายปี แต่แก่นแท้ในตัวตนของเธอ...สิ่งนั้นไม่เคยจางหายไปไหน ผมซุกตัวลงใต้ผ้าห่มพลางกอดเธอไว้แน่น เมื่อเราตื่นขึ้นมา เราสองคนจะต้องคุยกัน และผมก็ไม่รู้เลยว่าจะพูดอะไรกับเธอ


ผมถูกปลุกให้ตื่นเมื่อแขนของผมถูกดึง ทำให้ร่างกายต้องพลิกตะแคงข้าง ผมตัวแข็งทื่อเมื่อมือของเธอดึงมือผมเข้าไปใต้ผ้าห่ม จัดท่าให้ผมนิ้วชี้กับนิ้วกลางเหยียดตรง ส่วนนิ้วที่เหลือกำเอาไว้ ผมพยายามควบคุมตัวเองในขณะที่แอนนี่เริ่มใช้ปลายนิ้วของผมลูบไล้ไปตามร่องเร้นระหว่างเรียวขาของเธอ ทรมานใจผมด้วยหนึ่งในไม่กี่แห่งบนร่างกายของเธอที่ผมไม่ควรสัมผัส ผมกลั้นหายใจเมื่อเธอยกสะโพกขึ้นพร้อมกับยังคงขยับมือของผมต่อไป หยอกเย้าด้วยการปล่อยให้นิ้วของผมเริ่มแหวกกลีบเนื้อนุ่มออกจากกัน เปิดทางให้ปลายนิ้วเริ่มสอดเข้าไปในแก่นกลางกายของเธอนิดๆ ก่อนที่เธอจะขยับตัว ทำให้ผมไม่อาจสอดนิ้วลึกเข้าไปได้

“เจอร์รี่ ฉันรู้นะว่าคุณตื่นแล้ว” เธอกระซิบเสียงพร่าจนผมแทบจะครางออกมา

ผมไม่ยอมตอบ หวังว่ามาร์ช่า หมีในตัวแอนนี่จะคิดว่าเธอคิดผิด ผมกลัวว่าถ้าผมตอบไปแล้วเธอจะหยุด และในวินาทีนั้น การได้สัมผัสเธออย่างใกล้ชิดสนิทสนมคือสิ่งเดียวที่ทำให้หัวใจของผมยังคงเต้นอยู่ เธอขยับตัวเล็กน้อยจนมาอยู่ในท่านอนตะแคงหันหน้าเข้าหาผม ขณะที่ยังคงบดเบียดกายสาวเข้ากับนิ้วของผมไม่หยุด เธอโน้มตัวลงจูบที่ลำคอของผม และแล้วความอดทนของผมก็ขาดสะบั้น ผมสอดนิ้วลึกเข้าไปในตัวเธอ ครางออกมาเมื่อกล้ามเนื้อภายในของเธอตอดรัดนิ้วของผม เธอจับข้อมือผมไว้แน่นเพื่อยึดมือผมให้อยู่กับที่ขณะที่เธอขยับกายรับนิ้วของผม การเคลื่อนไหวของเธอก็เริ่มรุนแรงขึ้นทุกวินาทีที่ผ่านไป ฉิบหาย! ผมเจอเรื่องใหญ่เข้าให้แล้ว

ผมพลิกตัวเธอให้นอนคว่ำ สอดแขนเข้าไปใต้ต้นขาเพื่อยกขาเธอขึ้นขณะที่เพิ่มนิ้วอีกนิ้วเข้าไปในช่องรักคับแน่นของเธอ ผมโน้มตัวลงไปจูบและดูดเม้มต้นคอกับหัวไหล่ของเธอขณะที่เธอยกสะโพกขึ้นอย่างร้อนรน

“เจอร์รี่!” เธอคราง

ผมชักแขนออกจากใต้ขาเธอแล้วใช้ขาตัวเองสอดเข้าไปแทน เพื่อจะได้ใช้มือทั้งสองข้างสัมผัสเธอได้ ผมไม่รู้เลยว่าอยากจะสัมผัสเธอตรงไหนเป็นพิเศษ ผมแทบคลั่งด้วยความปรารถนาที่จะได้สัมผัสเธอไปทั่วทุกส่วน ผมเริ่มใช้มือข้างหนึ่งบดคลึงและหยอกล้อคลิตอริสของเธอ ขณะที่อีกข้างก็ใช้นิ้วรุกล้ำเธออย่างบ้าคลั่ง พอเธอเริ่มดันสะโพกสวนกลับมาที่มือ ผมก็ถอนนิ้วออกจากตัวเธอแล้วพลิกเธอกลับมานอนหงาย เธอมองขึ้นมาที่ผมอย่างใสซื่อด้วยดวงตาสีเขียวคู่ที่ผมรักนักหนา

“เจอร์รี่?” เธอกระซิบเสียงหอบ “ได้โปรด... อย่าหยุดนะ”

ผมจูบไล่ขึ้นไปตามร่างกายเธอจากตำแหน่งที่คุกเข่าอยู่ระหว่างขาของเธอ ตั้งใจเลี่ยงช่องรักของเธอไปก่อน จนกระทั่งประกบปากเข้ากับริมฝีปากของเธอและจูบอย่างล้ำลึก แขนของเธอโอบรอบคอผมขณะที่ผมยกสะโพกเธอขึ้นเพื่อบดเบียดแก่นกายแข็งขืนของผมเข้ากับใจกลางกายของเธอ เธอครางในลำคอผ่านริมฝีปากของผม

“เมทกับฉันสิ” เธออ้อนวอน “ฉันอยากให้คุณเมทกับฉัน ได้โปรด”

ผมสอดมือไประหว่างร่างของเราเพื่อส่งนิ้วสองนิ้วกลับเข้าไปในใจกลางกายอันอบอุ่นและเปียกชื้นของเธอ ขณะที่ใช้นิ้วโป้งสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลัง แผ่นหลังของเธอแอ่นโค้งขณะกรีดร้องเรียกชื่อผม ผมครอบครองริมฝีปากเธออีกครั้ง สอดลิ้นเข้าไปในปากเธออย่างบ้าคลั่งให้เข้ากับจังหวะของนิ้วมือ ผมจ้องมองใบหน้าเธอเขม็งขณะที่เธอเริ่มตอดรัดนิ้วของผม

“เสร็จเพื่อผมนะ มาร์ช่า” ผมคำรามก่อนจะกัดลงบนหัวไหล่เพื่อยึดเธอไว้ขณะที่ร่างกายเธอเริ่มกระตุก

กลิ่นกายของเธอ ประกอบกับเสียงครางอันเร่าร้อน ทำให้ผมปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนออกมาเต็มกางเกงบ็อกเซอร์ ผมขยับตามการเคลื่อนไหวของเธอที่ช้าลงจนกระทั่งเรานอนนิ่ง ทั้งคู่หอบหายใจโดยที่นิ้วของผมยังคงฝังลึกอยู่ในตัวเธอ เธอซุกไซ้เข้ามาที่อกของผม

“ฉันรู้ว่าคุณตื่นอยู่” เธอกระซิบ

“หุบปากนะ มาร์ช่า” ผมพ่นลมอย่างเกรี้ยวกราดขณะดึงนิ้วออกจากตัวเธอ

ความรู้สึกผิดท่วมท้นในใจผมขณะที่เริ่มหลุดออกจากภวังค์แห่งความปรารถนาที่ครอบงำอยู่ เธอขมวดคิ้วมองผม

“คุณไม่ได้ทำอะไรผิดนะ” เธอบอก “ฉันอยากให้คุณ...”

“นอนซะ!” ผมบัญชา พร้อมกับแผ่ออร่าออกไปเพื่อบังคับให้เธอทำตาม

ดวงตาของเธอปิดลงทันที และในไม่กี่วินาที ลมหายใจของเธอก็กลับมาสม่ำเสมอ ผมนั่งลงบนขอบเตียงของเธอ ประสานมือไว้ระหว่างขา ให้ตายสิ! ผมต้องตายแน่ๆ พระแม่เจ้าต้องฆ่าผมแน่ หัวใจผมหล่นวูบ ไม่ใช่แค่พระแม่เจ้า แต่ยังรวมถึงโทนี่ ออสเปรย์ และพ่อคนอื่นๆ ของเราทุกคน ผมถอนหายใจขณะทัดผมยาวของเธอไว้หลังใบหู

“เธอรู้ไหมว่าผมไม่ชอบใช้ออร่ากับเธอเลย แอนนี่”

และผมก็ไม่ชอบจริงๆ ผมเคยทำแบบนั้นแค่ครั้งเดียวก่อนหน้านี้ ตอนที่เธอติดสัดแล้วผมจับได้ว่าเธอกำลังเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงของผม ผมใช้ออร่าสั่งให้เธออยู่ห่างจากห้องของผมตอนที่เธอติดสัด ผมมันโง่บัดซบสิ้นดีที่คิดว่าจะอยู่ห่างจากเธอได้ในตอนนี้ ผมได้ชิม ‘บานานนี่’ ของผมไปแล้ว และตอนนี้ผมต้องการทั้งจานเลย มากกว่าที่เคยเป็นมาด้วยซ้ำ ผมลุกขึ้นเพื่อกลับไปที่เตียงของตัวเอง ให้ตาย! ให้ตายสิ! ให้ตาย! กลิ่นของเธอยังคงคลุ้งอยู่ในอากาศ ผมคิดถูกแล้ว คืนนี้คงเป็นคืนที่ยาวนาน แค่ชั่วโมงครึ่งผ่านไป ผมก็ใช้นิ้วกับเธอไปแล้ว ผมเหลือบมองเธอกลับไป มีเพียงพระแม่เจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าผมจะทำอะไรต่อไปอีกเพื่อจองที่ในนรก

บทก่อนหน้า
บทถัดไป