บทที่ 42 บทที่ 22 กันและกัน 50%

บทที่ 22 กันและกัน

“สวัสดีครับเฮีย!” เสียงตะโกนพร้อมมือไม้โบกรอต้อนรับหย่อยๆ เท้ากระโดดโลดเต้นดีใจเหมือนคนไม่ได้เจอใครมาแรมปีของศิลาเรียกรอยยิ้มของแขกกิตติมศักดิ์ทั้งสองจนแก้มปริ

“ต้องดีใจเบอร์นี้เลยเหรอวะ”

ทันทีที่แขกก้าวลงจากรถ ร่างสูงโปร่งที่ดูซูบผอมลงพอสมควรจะถลาเข้ามาโถมกายกอดแน่นจนร่างพี่ชา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ