บทที่ 39 บทที่ 39

“ไปที่เตียงกันไหมเบบี๋”

“มะ...ไม่ค่ะ”

รดาดาวส่ายหน้าดิก พวงแก้มแดงระเรื่อเพราะแค่จินตนาการว่าตัวเองต้องทอดกายให้เขาเชยชมบนเตียง มันก็น่าอับอายยิ่งกว่าอะไร

“นิ่มอยากให้ครั้งแรกของเราอยู่ตรงนี้เหรอ” เอเดนถามล้อๆ อย่างไม่เดือดร้อนอะไร เพราะโซฟาตัวนั้นมันก็กว้างขวางพอสำหรับเขาและเธอที่จะประสานบทเพลงแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ