16: คนดี

ผมนั่งอยู่ตรงโถงทางเดินใกล้ห้องพักฟื้นของคิลเลียนนานราวกับเป็นชั่วโมง วินาทีแต่ละวินาทีช่างยาวนาน นาทีที่ผ่านไปให้ความรู้สึกเหมือนการโจมตีซึ่งหน้า แต่ในที่สุด เมื่อเบต้าเคย์สันเดินออกจากห้องไป ผมก็รู้สึกว่าตัวเองใกล้จะกลับสู่สภาวะปกติได้เสียที

ในเมื่อตอนนี้คิลเลียนเลือกผมแล้ว ผมก็ไม่อยากจะอยู่ห่างจ...