บทที่ 17 17

ณ วัดแห่งหนึ่งแถวศาลเจ้าไต้กง

หลี่จูงมือคุณหนูเข้าไปในวัดด้วยหัวใจที่ปลอดโปร่งขึ้นกว่าทุกวันในรอบห้าเดือน เพราะต่อไปนี้นางไม่มีอะไรให้ระแวงสงสัยอีกแล้ว นางจะเชื่อทุกอย่างที่สวรรค์ลิขิตมา ถึงแม้มันจะพิลึกพิลั่นจนไม่น่าเชื่อก็ตาม

“เราควรจะรีบกลับกันได้แล้วนะหลี่ ข้าไม่อยากถึงจวนหลังท่านพ่อ ข้าไม่อยา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ