บทที่ 65 65

“ก็จริงของเจ้านะ ถ้าข้าเป็นแม่ทัพแคว้นต้าหมิงข้าไม่จำเป็นต้องกลับมาฆ่าเขาอยู่แล้ว”

ทุกคำพูด ทุกเสียงซุบซิบของโต๊ะใกล้เคียง ล้วนเกี่ยวข้องกับแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นหม่านามว่าฉงเฉิน เซียงได้แต่นั่งฟังขณะที่ละเลียดอาหารแกล้มสุราอย่างใจเย็น จนผู้คนเริ่มบางตาจึงจ่ายเงินแล้วออกไปจากโรงเตี๊ยม

“พวกเจ้าไม่รู้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ